Park zdrojowy

Park Zdrojowy dawniej był zwany Głównym. Powstał w latach 1872-1875. Zaprojektował go Hipolit Cybulski pod kierunkiem botanika z Warszawy prof. Jerzego Aleksandrowicza, a udoskonalił Franciszek Szanior. Jego powierzchnia wynosi ok. 19 ha. Najstarsza część od strony ul. Kościuszki ma charakter reprezentacyjny. Znaczącym elementem są dwa stawy z podświetlanymi wodotryskami. Łączy je mostek zwany „łabędzim”, na którym zakochani zapinają kłódki na znak miłości. Obsadzany wielobarwnymi kwiatami okrągły klomb, ozdabiany egzotyczną palmą lub agawą, otaczały niegdyś kioski, w których sprzedawano wody mineralne, słodycze, pierniki oraz napoje mleczne. Dziś można wypocząć na ławkach w cieniu licznych drzew, nierzadko egzotycznych, takich jak miłorząb dwuklapowy, tulipanowiec amerykański, kłęk kanadyjski, korkowiec amurski czy skrzydłorzech kaukaski, a także zrobić latem pamiątkowe zdjęcie na tle ozdobnych roślin na konstrukcji w kształcie pawia, łabędzia i wiewiórki. Można też poobserwować egzotyczne pawie i bażanty w wolierze, a na stawach kaczki, białe i czarne łabędzie. W pobliżu stawów rosną: Dąb Wolności posadzony w 2014 roku dla uczczenia 25-lecia wolności oraz drzewka posadzone z okazji jubileuszy różnych instytucji i stowarzyszeń. Sędziwe kasztanowce i surmia bignoniowa towarzyszą budynkowi dawnej machiny parowej. Rośnie tu łącznie ponad sto gatunków roślin.

Podczas spacerów można podziwiać perły architektury drewnianej. Jedną z nich jest kursal - dawna galeria spacerowa w stylu szwajcarskim wzniesiona w latach 1880-1881, ozdobiona bogato rzeźbionymi detalami, z wieżą zegarową, którą zaprojektował Edward Cichocki. Jest to obiekt drewniany o konstrukcji słupowo-ryglowej, szalowanej deskami. Znajduje się tu obecnie Pijalnia Czekolady E. Wedel i niewielka pijalnia wód mineralnych. Obok znajduje się fontanna „Żabka”. Amatorzy tańca wpadają na fajfy i dancingi do kawiarni Bristol, zwanej popularnie „Stodołą”, a smakosze do Restauracji Gruzińskiej Metreveli mieszczącej się w zabytkowym obiekcie z 1908 r., dawnej kawiarni projektu Apoloniusza Nieniewskiego.

Centralną część głównej alei obsadzonej z dwóch stron lipami krymskim zajmuje fontanna z rzeźbą „Jaś i Małgosia”, a dalej ustawiony jest zegar słoneczny, wokół którego znajdują się płaskorzeźby znaków zodiaku. Latem w Muszli Koncertowej im. Kazimierza Kowalskiego w stylu zakopiańskim projektu Waldemara Feddersa odbywają się liczne koncerty oraz festiwale, z których słynie Ciechocinek: Festiwal Folkloru Kujaw, Festiwal Tenorów, Festiwal Operowo-Operetkowy, a także Happy Jazz czy Międzynarodowy Festiwal „Blues bez Barier”. Przy zabytkowej kręgielni urządzone są korty tenisowe. Obok rośnie sędziwy dąb szypułkowy „Konstanty” o wysokości ponad 22 metry i obwodzie 547 cm - jedyny w Ciechocinku pomnik przyrody, który otrzymał imię na cześć Konstantego Leona Wolickiego, inicjatora budowy warzelni soli.

Dalsza część parku utrzymana jest w stylu angielskim, bliższym naturalnemu zadrzewieniu. Na rozległej łące odbywają się festyny, imprezy sportowe i rozrywkowe. Przez park wiedzie Trakt Solankowy, którym można dojść do zabytkowej warzelni soli. Po rewitalizacji pobudowano nowe, drewniane altany, gdzie można wypocząć oraz otoczono park płotem. W majowe noce śpiewają tu słowiki. Park Zdrojowy to prawdziwa ozdoba Ciechocinka.